Η Ενότητα

Νεώτερος σύλλογος των Τουρκολεκαίων που ζουν εκτός χωριού,- στην Αθήνα και το Εξωτερικό-,  που δημιουργήθηκε το 1984, με πρώτο Πρόεδρο τον  Κωνσταντίνο (Ντίνο) Μανιάτη.

Σημαντικότερο,- και σημαντικότατο για το χωριό-,το πρώτο έργο της ΕΝΟΤΗΤΑΣ,  ο Ξενώνας ,  που κτίστηκε την περίοδο 1983- 1985. Ένα έργο μεγάλο και σωτήριο, που επέτρεψε στους συμπατριώτες που δεν έχουν πλέον σπίτι στο χωριό να το επισκέπτονται, καθώς και την φιλοξενία επισκεπτών και φίλων του χωριού για εκδηλώσεις ή διακοπές.

Το έργο έγινε με πολλή προσπάθεια από το διοικητικό συμβούλιο της Ενότητας και συμμετοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμπατριωτών μας. Εξυπηρέτησε για χρόνια και εξυπηρετεί και σήμερα τις ανάγκες διαμονής των επισκεπτών,- Τουρκολεκαίων και φίλων-, και φιλοξενεί τις περισσότερες κοινωνικές εκδηλώσεις του χωριού. Η ταβέρνα του είναι η μόνη λύση για ‘φαγητό έξω’ όλο τον χρόνο.

Εγκαίνια Ξενώνα 26/10/1977

Το κτήριο έγινε πάνω σε 3 μικρά οικόπεδα,  ένα της εκκλησίας (πριν της ΧΕΝΤ) που εδωρήθη στον Σύλλογο, ένα του Ηλία Πετρόπουλου που επίσης εδωρήθη,  και ένα  του Γιώργου Πετρόπουλου από τον οποίο  αγοράστηκε από τον Σύλλογο.

Ο σύλλογος κινητοποιήθηκε  έντονα για να εξασφαλίσει την υποστήριξη από όλες τις πηγές. Με ενέργειες του  Χρήστου Πετρόπουλου,  μέλους του  Διοικητικού  Συμβουλίου,  δωρήθηκαν  από Εταιρεία  τα  μπετά  καθώς  και  η ξυλεία  από το Δασαρχείο Τριπόλεως. Ο ίδιος έβαλε επίσης τα σίδερα για την οικοδομή. Ο Κώστας Γεωργακόπουλος έβαλε τα πλακάκια και τα είδη υγιεινής. Ο Θανάσης Παναγιωτόπουλος έβαλε τα ξύλα και την εργασία για όλα τα ξυλουργικά ( κουφώματα, ντουλάπια, κλπ) . Ο Θανάσης Λαγκαδινός έφτιαξε την σκεπή.  Από τους μεγάλους χορηγούς σε χρήματα ο Νίκος Γεωργακόπουλος. Σημαντικά ποσά διέθεσαν επίσης συμπατριώτες μας εγκατεστημένοι στο εξωτερικό  (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία).  Τέλος η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας σε όλη την Ελλάδα  πρόσφεραν μικρά και μεγαλύτερα ποσά για την ολοκλήρωση του έργου και την αγορά του εξοπλισμού του.

Την φροντίδα και την  λειτουργία του ξενώνα  αρχικά επιμελήθηκε με εθελοντική εργασία επί  μια δωδεκαετία ο Ντίνος  Μανιάτης ( του Βασίλη). Ανέλαβε την καθαριότητα του χώρου και των δωματίων, και την υποδοχή των επισκεπτών του.  Από το 2005 την λειτουργία του ξενώνα ανέλαβε ο Ηλίας Πετρόπουλος του Τάσου,  και από τότε  λειτουργεί εκτός απο διαμονή και για φαγητό, ως εστιατόριο.

Έργο της Ενότητας επίσης, η ανάληψη πρωτοβουλίας για την καθιέρωση της γιορτής των Νικηταρείων. Μετά από  πολυετείς προσπάθειες, με την αμέριστη συμπαράσταση της Κοινότητας και του Δήμου, τα Νικητάρεια αναγνωρίστηκαν ως εθνική εορτή τοπικού χαρακτήρα (Προεδρικό διάταγμα 70/2005 ΦΕΚ 104/28-4-2005).

Ήδη από τον Αύγουστο του 2000 -πριν ακόμα  γίνει η επίσημη αναγνώριση των Νικηταρείων σαν εθνική γιορτή-, η εορτή είχε ήδη ξεκινήσει να γίνεται από το Σύλλογο. Τα πρώτα χρόνια, στα έξοδα της διοργάνωσης συμμετείχε και η πολιτεία/Δήμος.  Από το 2012,  μετά το ξέσπασμα της κρίσης, τα έξοδα της διοργάνωσης επωμίσθηκε ο Σύλλογος, που τα καταφέρνει με  μικρές και μεγαλύτερες δωρεές κάποιων συμπατριωτών μας και με εθελοντική συμμετοχή ανθρώπων από το χωριό στην προετοιμασία. Αυτό  ξεκίνησε με πρωτοβουλία, συντονισμό και σημαντική προσωπική εργασία του  Προέδρου του Συλλόγου Παναγιώτη Δημητρόπουλου που το έκανε  με επιτυχία επί τετραετία, μέχρι τον πρόωρο θάνατό του.

Μικρότερα έργα του Συλλόγου ο πρώτος εξοπλισμός και το στήσιμο της παιδικής χαράς και οι τουαλέτες στο Σχολείο.