It seems you have disabled javascript. Please enable javascript for this site to function properly.

Τουρκολέκα > Διαμονή / Αξιοθέατα > Τι να κάνετε

Τι να κάνετε

Ανέβασμα στο Κάστρο της Ωριάς από το μονοπάτι .

Πάμε ως την βάση του Κάστρου με τα πόδια ή το αυτοκίνητο ( περίπου 5,5 χλμ από το χωριό). Ανεβαίνουμε από το μονοπάτι – χρόνος περίπου 20 λεπτά.  Μπορούμε να επισκεφτούμε και τα 3 επίπεδα του Κάστρου και να αγναντέψουμε το Στενό και την Μεσσηνία.

Πληροφορίες για το Κάστρο και την ιστορία του δείτε εδώ

 

 

Αναρρίχηση στο Κάστρο ( από την πλευρά του χωριού).

Εδώ έχουν ήδη δημιουργηθεί  διαδρομές για αναρριχήσεις, από τον συμπατριώτη μας Γιάννη Μανιάτη του Νίκου, εγγονό του Βασίλη ( Βασίλακα).

Για πληροφορίες απευνθείτε στον ξενώνα.

 

Ανάβαση στην Σπηλιά του Τολμαίου

Η ευρύτερη περιοχή του Κάστρου της Ωριάς έχει πολλές μικρές και μεγάλες σπηλιές που χρησιμοποιούσαν σαν καταφύγια και κρυψώνες οι κλέφτες και οι αρματωλοί τον καιρό της τουρκοκρατίας και των απελευθερωτικών αγώνων των Ελλήνων.

Μια απο τις πιο προσιτές απο αυτές τις σπηλιές είναι η λεγόμενη Σπηλιά του Τολμαίου. Μπορούμε να πάμε ως εκεί απο το χωριό με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο ( περίπου 5 χλμ). Στα δεξιά του δρόμου και λίγα μέτρα πιο ψηλά φαίνεται η σπηλιά.Η ανάβαση είναι εύκολη γιατί κάτω απο την σπηλιά υπάρχουν πεζούλες και μονοπάτι που τις ανεβαίνει.

Η σπηλιά είναι μεγάλη έχει μικρότερη εσωτερικά και εσωτερικά τοίχο απο ξερολιθιά. Τα παλιότερα χρόνια εχρησιμοποειτο και για μαντρί.

 

Πεζοπορία ως την Βρυσούλα

Η Βρυσούλα

Η ανακαινισμένη Βρυσούλα

Ξεκινώντας από την πλατεία παίρνουμε τον δρόμο προς το παλιό σχολείο – “Σπίτι του Νικηταρά” και ανεβαίνουμε. Χρόνος 10-15 λεπτά.

Κοντά στην Βρυσούλα, χτίστηκαν τα πρώτα σπίτια του χωριού. Η Βρυσούλα  ανακαινίστηκε το 2008.

 

 

Πεζοπορία ως τα Ρουπάκια

Περίπου  30 λεπτά από το κέντρο του χωριού και 5-7 λεπτά από τα Μανιαταίϊκα. Εκεί υπάρχει η παλιά βρύση, που ανακαινίστηκε το 2008.

Στην περιοχή  υπήρξε το ιστορικό βυζαντινό χωριό με το όνομα Κότσικας-μετέπειτα Ρουπάκι,  που ήταν μεταξύ άλλων η πατρίδα του γεννάρχη της  οικογένειας του Κολοκοτρώνη,  Τριαντάφυλλου Τζεργίνη.

Το Ρουπάκι εγκαταλείφθηκε από πολλές απο τις οικογένειες που το κατοικούσαν το 1532. Μερικοί απο τους απογόνους αυτών των οικογενειών επέστρεψαν και εγκαταστάθηκαν στο Τουρκολέκα πολύ αργότερα, γύρω στο 1800. Οι τελευταίοι κάτοικοι του Ρουπακίου, μετεγκαταστάθηκαν στο Τουρκολέκα γύρω στο 1780.

ΟΙ φωτιές του 2007 αποκάλυψαν ερείπια κτισμάτων στην παλιά θέση του χωριού, γύρω απο την βρύση.

Περισσότερες πληροφορίες για το Ρουπάκι  και την ιστορία του δείτε εδώ

 

Περίπατος ως τον Άγιο Εφραίμ στο Γιορτορόγγι

Περίπου 25 λεπτά απο το χωριό, πάνω στον κεντρικό δρόμο. Το μικρό εκκλησάκι χτίστηκε στην μνήμη  του Δημήτρη Γιαννακόπουλου που χάθηκε νωρίς σε εργατικό ατύχημα από την οικογένειά του.

Δίπλα του υπάρχει βρυσούλα και κιόσκι απ, όπου αγναντεύεις το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης στα βόρεια  και τον Ταΰγετο στα ανατολικά.

 

Πεζοπορία ως τον  Άγιο Δημήτρη.

Περίπου 35 λεπτά από το χωριό. Στρίβουμε αριστερά από την διασταύρωση στα Παλιολίνια και ακολουθούμε τον δρόμο. Μπορούμε βέβαια να πάμε και με αυτοκίνητο, η απόσταση είναι 2 περίπου χιλιόμετρα βατός χωματόδρομος.

Ο Άγιος Δημήτρης είναι χώρος με λαμπρή ιστορία. Εδή υπήρξε κάποτε γνωστό ιστορικό μοναστήρι που λειτούργησε και ως κρυφό σχολειό.

Η ίδρυσή του τοποθετείται στον 13ο αιώνα και η λειτουργία του σταματά το 1834, ενώ στο ενδιάμεσο  και συγκεκριμένα στις 15 Μαΐου του 1825,  φιλοξένησε σύναξη των οπλαρχηγών υπό τον Παπαφλέσσα,  πριν την αναμέτρηση με τον Ιμπραήμ. Μέχρι πριν λίγες δεκαετίες σώζονταν ερείπια των κελιών των μοναχών. Σήμερα σώζεται μόνον η εκκλησία, που συντηρήθηκε και ανακαινίστηκε το 2000.

Σε όλη την διαδρομή αλλά και απο την εκκλησία απολαμβάνεις μαγική θέα. Αγναντεύεις τον Ταύγετο, τα χωριά του Κάμπου και τα πιο ψηλά χωριά Γούπατα και Άκοβο.

 

 

Πεζοπορία ως το ξωκλήσι του Αη Γιάννη του Θεολόγου και το Σκαλόρεμμα.

Περίπου 30 λεπτά από το κέντρο του χωριού. Μπορούμε βέβαια να πάμε και με αυτοκίνητο, η απόσταση είναι κάτι λιγότερο απο  2  χιλιόμετρα βατός χωματόδρομος.

Στον δρόμο θα περάσετε απο το Μετόχι όπου θα δείτε τις μεγάλες βελανιδιές, λίγα απο τα τελευταία μεγάλα αιωνόβια δέντρα που σώθηκαν απο τις πυρκαγιές του 2007.

Ο Αι Γιάννης είναι παλιό ξωκλήσι. Το πρώτο είχε κτιστεί το 1903, εγκαταλείφθηκε το 1920  και ανακατασκευάστηκε την δεκαετία του 1970 με δαπάνη της  εγγονής του Παπαντώνη, Ελένης Αντωνοπούλου. Σήμερα λειτουργεί μεν, αλλά είναι σε πολυ κακή κατάσταση και  χρήζει επισκευών.

Ο δρόμος μετά τον Αη- Γιάννη περνά από το  Σκαλόρεμμα.  Στην δεξιά πλευρά του δρόμου κατεβαίνοντας μέσα στο ρέμα και στα αριστερά μετά απο λίγα μέτρα  θα βρείτε ένα  μικρό σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Ο δρόμος του Σκαλορέμματος καταλήγει στον παλιό συνοικισμό των Συρρακέϊκων.

 

Πεζοπορία ως την Πηγή στα Σώμερα και την  Αγία Παρασκευή στα Συρρακέϊκα.

Περίπου 1,5 ώρα από το κέντρο του χωριού.  Περνάμε τον Αη Γιάννη, την Σκάλα και ανεβαίνουμε πάνω στο Καταβοθροβούνι απο την πίσω- την ανατολική του  πλευρά. Περνάμε το ρέμμα και τις πηγές στα Σώμερα, όπου μπορούμε να ξεκουραστούμε κάτω απο τα πλατάνια.

Τα Σώμερα είναι απόμερος τόπος που έχει και νερό  και γι αυτό τα παλιότερα χρόνια βάζαν εδώ τα καζάνια και βγάζαν το τσίπουρο.

Ανεβαίνοντας συναντάμε την διαστάυρωση του δρόμου και βλέπουμε την Αγία Παρασκευή στα αριστερά μας. Δεξιά ο δρόμος πάει για  το Βαθύρεμμα.

Το εκκλησάκι χτίστηκε επίσης μεταξύ 1715-20 και ανακατασκευάστηκε στις μέρες μας. Ηταν η κεντρικη εκκλησία του Οικισμού των Συρρακέικων που υπήρχε λίγο πιο κάτω και όπου ακόμα σωζονται ερείπια σπιτιών.

Μπορούμε επίσης να πάμε με αυτοκίνητο, μετά όμως την Πηγή στα Σώμερα είναι λίγο πιο δύσκολος ο δρόμος.

 

Πεζοπορία ως το Βαθύρεμμα

Περίπου 2 ώρες με τα πόδια απο το χωριό. Εναλλακτικά πάμε με αυτοκίνητο έως την διασταύρωση με τον δρόμο που πάει στην Αγία Παρασκευή,  που ειναι ο δρόμος είναι πιο ανεκτός (για αγροτικό ή τζιπ) και μετά κάνουμε την υπόλοιπη απόσταση 15-20 λεπτά με τα πόδια. Τα τελευταία 300-400 μέτρα είναι μονοπάτι στην πλαγιά  και θέλει λίγη προσοχή.

Από την πηγή του Βαθυρέμματος παίρναμε πάντα νερό για την ύδρευση του χωριού. Αργότερα προστέθηκε νερό απο το ρέμμα του Τουρκολέκα- στο πίσω μέρος του βουνού απο τα Σώμερα-και η γεώτρηση στον Κάναλο.

Μετά τις φωτιές του 2007,- μαζί με την συνολική αλλαγή του δικτύου στο χωριό- έγιναν και μερικές βρύσες απο όπου μπορεί να πάρει κανείς για να πιεί το νερό απο το Βαθύρεμμα και το ρέμμα του Τουρκολέκα, πριν πέσει στην δεξαμενή και αναμειχθει με το νερό της γεώτρησης. Το νερό αυτό είναι καθαρό,με καλή γεύση και πολυ καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά,- κάποιοι που έχουν ευαισθησία στο στομάχι το βρίσκουν και θεραπευτικό.

 

Πεζοπορία ως τον Αγιο Θανάση – στον πλάτανο

Απέχει περίπου 30 λεπτά με τα πόδια απο το χωριό μας. Βρίσκεται πάνω σε μικρό λόφο και έχει θέα σε όλη την περιοχή, προς τον Ταύγετο, τον Ακοβο, τα Συρρακέϊκα,  την Καταβόθρα και το Καταβοθροβούνι και το Στενό. Μπορούμε βέβαια να πάμε και με αυτοκίνητο σε 10 λεπτά από το κέντρο του χωριού.

Στον Άγιο Θανάση βρισκόταν και το παλιό Νεκροταφείο του Χωριού πριν μεταφερθεί στην σημερινή του θέση, πράγμα που έγινε γύρω στο 1885.

Το εκκλησάκι κάηκε στην φωτιά του 2007 και ανακαινίστηκε μετά, με χρήματα από το ταμείο Μολυβιάτη.  

 

Πεζοπορία ως τους Άγιους Θεόδωρους στην  Μαντρινιά

Βρίσκεται στην Μαντρινιά, περίπου 30 λεπτά με τα πόδια απο το χωριό. Μπορεί κανείς να πάει και με αυτοκίνητο, απο χωματόδρομο.

Αυτό το ξωκλήσι υπήρχε από τα βυζαντινά χρόνια. Η περιοχή μάλιστα στην οποία βρίσκεται ονομάζεται  Παλιοχώρι.

Όπως γράφει ο συμπατριώτης μας  Αντώνης Παναγιωτόπουλος,  στο Βιβλίο του “Ο Μοναχισμός και οι Μοναστικές κοινότητες στην Μεγαλοπολίτιδα χώρα”  :

…Γνωστό είναι το πώς ο Θεόδωρος Παλαιολόγος με κατοικία το Λεοντάρι  απώθησε  τον Εβρενό Μπέη, εξομότη.  Πολύνεκρες συγκρούσεις συνέβησαν το 1391 στην νότια περιοχή του Ρουπακίου, ιδιαίτερα στην σημερινή θέση Άγιος Θεόδωρος όπου μετά την μάχη χτίστηκε ναίσκος αφιερωμένος στον στρατηλάτη Αγιο Θεόδωρο και βορείως αυτού, σε παρακείμενη θέση, λίγα μέτρα από εκεί όπου είχαν ομαδικά ενταφιαστεί οι νεκροί πολεμιστές, ύψωσε μνημείο…

Το εκκλησάκι ανοικοδομήθηκε από τα θεμέλιά του στα μέσα της δεκαετίας του 80 από τον Παναγιώτη Κωσταντόπουλο από τις Χειράδες και την σύζυγό του Χριστίνα Ιωάννου Γιαννακόπουλου από το Τουρκολέκα, εις μνήμην του αδελφού του Θεόδωρου,  ο ποίος έπεσε υπερ πατρίδος στους Βαλκανικούς πολέμους.

Επίσκεψη στο Εκκλησάκι των Αγίων Πάντων και στην Μεγάλη Λάκκα.

Το εκκλησάκι βρίσκεται στην κορφή του Καταβοθροβουνιού, στην τοποθεσία Μεγάλη Λάκκα. Απέχει περίπου 5 χιλόμετρα απο το χωριό.Μπορεί να πάει κάποιος με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο. Από το χωριό παίρνουμε τον δρόμο του Στενού και σε περίπου 1  χιλιομςτρο  στρίβουμε αριστερά μετά το γήπεδο  και ανεβαίνουμε τον χωματόδρομο προς το Καταβοθορβούνι.

Φθάνοντας στην κορυφή αντικρύζουμε ένα διαφορετικό τοπίο. Βράχια με χαμηλή βλάστηση. Στα αριστερά μάλιστα,-απο αυτές τις μεγάλες πέτρες που έμοιαζαν με αλώνι,- η περιοχή ονομαζόταν Πετράλωνα. Στα δεξιά και ψηλά βλέπουμε το εκκλησάκι. Πιο χαμηλά λίγο δεξιά και αριστερά μας υπάρχουν μαντριά και λίγο πιο πέρα μικρός οικισμός όπου μένουν το καλοκαιρι κτηνοτρόφοι,  -κυρίως απο την Βρωμόβρυση-,με τα κοπάδια τους.

Το εκκλησάκι κατασκευάστηκε το 2014-15, στην μνήμη του Ιωάννη Γιαννακοπούλου του Γεωργίου από δωρεές της οικογένειας του εκλιπόντος.

Λειτούργησε για πρώτη φορά την Κυριακή 7 Ιουνίου 2015.

 

Ανάβαση στην Ελληνίτσα- Προφήτη Ηλία  

Περίπου 1,5 ώρα ποδαρόδρομου  από το κέντρο του χωριού. Μπορεί κανείς να πάει με αυτοκίνητο ως την βάση του βράχου και να κάνει με τα πόδια μόνον το ανέβασμα στην κορυφή, σε 10-15 λεπτά.

Το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία  βρίσκεται στην κορφή της Ελληνίτσας σε υψόμετρο 1204  μέτρα.

Μετά από μια περίοδο εγκατάλειψης μεταξύ 1914-1951 επισκευάστηκε και έκτοτε λειτουργείται μια φορά τον χρόνο στην γιορτή του Προφήτη Ηλία.

Παλαιότερα εδώ υπήρχαν έλατα που όμως κάηκαν στις πυκαγιές του 2007 και παρέμειναν ελάχιστα.

Από το ξωκλήσι στην κορφή  αγναντεύεις  την Μεγαλόπολη,  ένα μεγάλο μέρος της Νότιας Αρκαδίας και την Μεσσηνία.

 

Ανάβαση στην κορφή του Αη Γιώργη (1210 μέτρα) .

Όπως μας λέει ο Αντώνης Παναγιωτόπουλος, στην κορφή αυτή υπήρχε στην αρχαιότητα ναός του Θεού Άρη, που στα χριστιανικά χρόνια αντικαταστάθηκε από τον Αη Γιώργη, όχι πια θεό του πολέμου, αλλά στρατιώτη της αρετής και της ειρήνης. Οι Τουρκολεκαίοι, βλέποντας τον Αη Γιώργη στην κορυφή του βουνού τον μετέφεραν και στο χωριό τους,- ενώ εκκλησία του Αη Γιώργη υπήρχε και στο κάστρο της  Ωριάς.

Το εκκλησάκι στην κορφή δεν σώζεται πλέον σήμερα.

 

Ποδηλασία ή περίπατος ως την δεξαμενή στο Στενό.

Ο ευθύς φαρδύς ασφαλτοστρωμένος δρόμος, με την ελάχιστη κίνηση  προσφέρεται για ασφαλή ποδηλασία μικρών και μεγάλων.

Περίπατος και Πικ Νικ στο Ποτάμι (τον Ξερίλα) και την Βρύση του Καρατζαφέρη.

8,5  χιλιόμετρα απο το χωριό και 200 μέτρα απο την διασταύρωση που στρίβουμε για Τουρκολέκα απο τον κεντρικό δρόμο,  βρίσκουμε το ποτάμι που ονομάζεται Ξερίλας. Ο Ξερίλας είναι παραπόταμος του Λούσιου που συνήθως ξεραίνεται το καλοκαίρι.

Δεξιά και αριστερά απο το γεφύρι μπορούμε να κατέβουμε να περπατήσουμε ή να καθήσουμε δίπλα στο ποτάμι, κάτω απο τα πλατάνια που φυτρώνουν στις όχθες του.

Λίγο πριν φθάσουμε στο Ποτάμι από το χωριό βλέπουμε στα δεξιά μας την Βρύση που έγινε στην μνήμη Καρατζαφέρη απο την Ποταμιά, με το περίφημο νερό της που “τρώει την πέτρα”. Το νερό έχει τέτοια σύσταση που στα λίγα χρόνια που έχει γίνει η βρύση έχει μέχρι στιγμής διαλύσει την  πέτρινη στρογγυλή γούρνα   και την πέτρινη λεκάνη στην βαση της βρύσης και τρέχει πιά από μια πλαστική σωλήνα που έχει τοποθετηθεί εκεί. Χάρις σε αυτό του το χαρακτηριστικό  κάνει λένε καλό στα νεφρά, γι αυτό και όποτε περνούν οι επισκέπτες που ξέρουν  κάνουν μια στάση και  γεμίζουν τα μπουκάλια και τα παγούρια τους.

Δίπλα στην βρύση υπάρχουν πάγκοι και τραπέζια για φαγητό κάτω απο τα μεγάλα πλατάνια.

 

Κυνήγι (αγριογούρουνου, λαγού και πουλιών)

Το χωριό μας είναι αγαπημένος τόπος των κυνηγών, λόγω της αφθονίας θηραμάτων. Πολλά αγριογούρουνα αλλά και  λαγοί και  πουλιά, τραβούν εδώ κυνηγούς απο όλη την περιοχή αλλά και  την Μεσσηνία.